This study presents an analysis of mandibular fractures admitted to our otolaryngology clinic in a period of three and a half years. In this study a retrospective investigation of patients’ records and radiographs. Forty patients who treated for the mandibular fracture were included. The sex distribution of patients was 82.5% male (33 patients) and 17.5% female (7 patients). The ages of the patients ranged from 5 to 72 years, with a mean age of 34 years. Data were collected for the following variables: age, sex, mechanism of injury, localization of mandibular fractures, treatment modalities and complications. The follow–up period was approximately 25 months (4–42 months).The incidence of fractures was found to be higher in males (%82.5). The 40 patients had a total of 48 fractures of the mandible. The most common mechanism of injury was fights (47.5%), followed by road traffic accidents (30%), falls (15%) and shot–gun injury (7.5%). The most common localizations of fractures were as follows; symphysis parasymphysis (54.2%) and mandibular angle (31.3%). Thirty seven cases (92.5%) healed without complication whereas in three cases (7.5%), who treated with open reduction, some complications have developed. As a result, extreme care should be given to find out any associated fractures. Open reduction increases the incidence of postoperative complications.

Üç buçuk yıllık bir dönem içinde mandibula kırığı nedeniyle kliniğimizde tedavisi ve takibi yapılan hastalar analiz edildi. Çalısma retrospektif olarak hasta kayıtları ve radyografik veriler kullanılarak yapıldı. Mandibula kırığı nedeniyle tedavi gören 33 erkek (%82.5), 7 kadın (%17.5); ortalama yasları 34 (dağılım 5–72) olan toplam 40 hasta; yas grupları, cinsiyetleri, etyolojik faktörler, kırık yeri ve tipi, tedavi yöntemleri ve komplikasyonlar açısından değerlendirildi. Hastaların ameliyat sonrası takip süresi ortalama 25 ay idi (4–42 ay). Kırıkların en sık görüldüğü yas grubu 21–40 yas arasındaydı (%55). Kırık görülme insidansı erkeklerde daha fazlaydı (%82.5). Kırığa yol açan nedenler sırasıyla; 19 hastada darp (%47.5), 12 hastada trafik kazası (%30), 6 hastada yüksekten düsme (%15) ve 3 hastada kursunlanma (%7.5) idi. 40 hastada toplam 48 kırık tespit edildi (birden fazla fraktür insidansı %20). Saptanan 48 kırığın en sık görüldüğü bölgeler; simfizparasimfiz (26 kırık, %54.2) ve angulus (15 kırık, %31.3) idi. Olguların 37’sinde (%92.5) kırıklar sorunsuz iyilesirken, açık redüksiyonla tedavi edilen 3 olguda (%7.5) komplikasyon gelisti. Sonuç olarak fraktürü olan hastalarda birden fazla kırığın olup olmadığı mutlaka arastırılmalıdır. Açık redüksiyonla tedavi postoperatif komplikasyon insidansını artırmaktadır.