Ankara Üniversitesi İbni Sina Hastanesi Yenidoğan İşitme Taraması Referans Merkez ve Erken Müdahale Sonuçları
Ankara University İbni Sina Hospital Newborn Hearing Screening Reference Center and Early Intervention Results
Received Date : 04 Jan 2024
Accepted Date : 02 Apr 2024
Available Online : 19 Apr 2024
Sevgi KUTLUa,c, Merve ÇİNAR SATEKİNb, Büşra GÖKÇEc, Beyza ASTAd, Murat ARSLANe, Zahide Çiler BÜYÜKATALAY YALDIZf Suna TOKGÖZ YILMAZa,f
aAnkara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Odyoloji Bölümü, Ankara, Türkiye
bSakarya Uygulamalı Bilimler Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Odyoloji Bölümü, Sakarya, Türkiye
cAnkara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Odyoloji ve Konuşma Bozuklukları Doktora Programı, Ankara, Türkiye
dErciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Odyoloji Bölümü, Kayseri, Türkiye
eTrakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi, Odyoloji Bölümü, Edirne, Türkiye
fAnkara Üniversitesi Tıp Fakültesi, Kulak Burun Boğaz Hastalıkları ABD, Ankara, Türkiye
Doi: 10.24179/kbbbbc.2024-101235 - Makale Dili: TR
Kulak Burun Boğaz ve Baş Boyun Cerrahisi Dergisi. 2024;32(2):79-88
ÖZET
Amaç: Yenidoğan işitme taramasından (YDİT) kalan ya da taramadan
geçmiş, ancak işitme kaybı risk faktörü nedeniyle referans merkezimize
sevk edilen bebeklerin işitme taraması sonuçları ile risk faktörleri arasındaki
ilişkiyi belirlemek, odyolojik değerlendirme ve müdahale sonuçlarını
sunmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2018- Ağustos 2022 tarihleri
arasında referans merkezimizde sevk edilen 708 yenidoğanın odyolojik
değerlendirme ve müdahale sonuçları, retrospektif olarak incelenmiştir.
Bulgular: Çalışmamıza katılan 708 bebekten 248’si YDİT’den kalmış,
460’ı ise YDİT’den geçmiş bebeklerdi. En az bir risk faktörü bulunma oranının;
taramadan geçenlerde %65,14, taramadan kalanlarda ise %64,59 olarak
birbirine yakın olduğu görülmüştür. İlk sıradaki risk faktörü hiperbilirubinemi
varlığıdır. Ancak değişkenlerin YDİT üzerindeki etkisini belirlemek
amacıyla yapılan ikili lojistik regresyon analizine göre kardeşte
işitme kaybı, kronik hastalık, akraba evliliği ve kraniyofasiyal anomali değişkenleri
testin sonucunu etkileyen faktörler olarak bulunmuştur (p<0,05).
Altı yüz yirmi dört yenidoğanın işitme seviyesi normal bulunmuş, 16’sı
takip randevularına gelmediği için takipten çıkarılmıştır. Geriye kalan bebeklerin
27’si iletim, 2’si mikst, 37’si bilateral sensörinöral ve 2’si nöropati
nedeniyle unilateral sensörinöral işitme kaybı tanısı almıştır. Bilateral sensörinöral
işitme kayıplı 37 bebek işitme cihaz kullanımına ve özel eğitime
yönlendirilmiştir. Odyolojik değerlendirme yaşı ortalaması 5,81±2,96 ay,
işitme kaybı tanı yaşı 6,43±3,25 ay, işitme cihazı kullanımına başlama yaşı
ise 7,45±3,25 ay olarak bulunmuştur. Sonuç: Bu sonuçlar, işitme kaybının
erken tanı ve müdahalesinde YDİT’nin önemini ve risk faktörlerinin rolünü
bir kez daha ortaya koymuştur.
Anahtar Kelimeler: Erken müdahale; işitme kaybı; işitsel uyarılmış beyin sapı cevapları; otoakustik emisyon; risk faktörü; yenidoğan işitme taraması
ABSTRACT
Objective: To determine the relationship between hearing
screening results and risk factors, and to present the results of audiological
evaluation and intervention in infants who failed newborn hearing screening
or who were screened but referred to our reference center due to hearing
loss risk factors. Material and Methods: The audiological evaluation
and intervention results of 708 newborns referred to our reference center
between January 2018 and August 2022 were examined retrospectively. Results:
Of the 708 infants who participated in our study, 248 failed and 460
passed newborn hearing screening. The rate of having at least one risk factor
was 65.14% in those who passed and 64.59% in those who failed the
screening test. The first most common risk factor was the presence of hyperbilirubinemia.
However, according to the binary logistic regression analysis
performed to determine the effect of variables on newborn hearing
screening, sibling hearing loss, chronic disease, consanguineous marriage
and craniofacial anomaly variables were found to be the factors influencing
the result of the test (p<0.05). Six hundred twenty four infants had normal
hearing levels, 16 infants lost follow-up, 27 infants were diagnosed with
conductive, 2 with mixed, 37 with bilateral sensorineural and 2 with unilateral
sensorineural hearing loss due to neuropathy. Thirty-seven infants with
bilateral sensorineural hearing loss were referred to hearing aid use and special
education. The mean age at audiologic evaluation was 5.81±2.96
months, the mean age at diagnosis of hearing loss was 6.43±3.25 months,
and the mean age at initiation of hearing aid use was 7.45±3.25 months.
Conclusion: These results once again demonstrated the importance of newborn
hearing screening and the role of risk factors in the early diagnosis and
intervention of hearing loss.
Keywords: Early intervention; hearing loss; auditory evoked brainstem responses; otoacoustic emissions; risk factors; newborn hearing screening