Amaç: Bu çalışmada, orbita invazyonu gösteren paranazal sinüs (PNS) mukosellerinin klinik ve radyolojik özelliklerini, hastalık progresyonuna yatkınlık oluşturabilecek anatomik varyasyonlara odaklanarak değerlendirmek amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Bu retrospektif çalışmaya, Şubat 2019 ile Ocak 2025 tarihleri arasında orbita invazyonu nedeniyle PNS mukoseli cerrahisi uygulanan 17 hasta ile bilgisayarlı tomografi (BT) görüntülemelerinde sinonazal patolojisi olmayan 17 kontrol birey dâhil edildi. Preoperatif paranasal BT görüntüleri; maksiller ve frontal sinüs gelişimi ile lamina papyracea (LP) pozisyonu açısından Bolger ve Herzallah sınıflamalarına göre değerlendirildi. Bulgular: Mukosellerin en sık görüldüğü lokalizasyonlar frontoetmoidal (%41,18) ve frontal sinüsler (%23,53) idi. Maksiller sinüs hipoplazisi (MSH), mukosel grubunda (%41,18) kontrol grubuna (%5,88) kıyasla anlamlı olarak daha sık görüldü (p=0,039). Frontal sinüs havalanması ve LP pozisyonu açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmadı. Olguların büyük çoğunluğu endoskopik yöntemle tedavi edildi (%82,35) ve yalnızca 1 nüks (%5,88) gözlendi. Vakaların %29,41’inde etiyoloji daha önceki cerrahi girişim veya travmaya bağlıydı. Sonuç: MSH, orbita invazyonu gösteren PNS mukoselleri için anatomik bir yatkınlık oluşturabilir. Frontal sinüs havalanması ve LP pozisyonunda anlamlı fark bulunmasa da, endoskopik marsupiyalizasyon düşük nüks oranıyla etkili ve güvenli bir cerrahi yaklaşım olarak öne çıkmaktadır. Bu bulgular, ileri düzey orbital komplikasyonları önlemek için preoperatif görüntülemenin titizlikle değerlendirilmesi ve erken tanının önemini vurgulamaktadır.

Objective: This study aimed to evaluate the clinical and radiological characteristics of paranasal sinus (PNS) mucoceles with orbital extension, with a particular focus on anatomical variations that may predispose to disease progression. Material and Methods: This retrospective study included 17 patients who underwent surgery for PNS mucoceles invading the orbit between February 2019 and January 2025, and 17 control subjects with no sinonasal pathology on computed tomography (CT) imaging. Preoperative paranasal CT scans were evaluated for maxillary and frontal sinus development as well as lamina papyracea (LP) positioning using the Bolger and Herzallah classification systems, respectively. Results: The most common mucocele locations were the frontoethmoidal (41.18%) and frontal (23.53%) sinuses. Maxillary sinus hypoplasia (MSH) was significantly more frequent in the mucocele group (41.18%) than in the controls (5.88%) (p=0.039). No statistically significant differences were observed in the frontal sinus aeration or LP position between the groups. Most mucoceles were managed endoscopically (82.35%), with only 1 recurrence (5.88%) observed. In 29.41% of cases, the etiology was secondary to prior surgery or trauma. Conclusion: MSH may represent an anatomical predisposition for PNS mucoceles with orbital extension. Although no significant differences were noted in frontal sinus aeration or LP positioning, endoscopic marsupialization proved to be an effective and safe surgical approach with a low recurrence rate. These findings underscore the importance of thorough preoperative imaging and early diagnosis to prevent advanced orbital complications.