Objective: To determine the relationship between hearing screening results and risk factors, and to present the results of audiological evaluation and intervention in infants who failed newborn hearing screening or who were screened but referred to our reference center due to hearing loss risk factors. Material and Methods: The audiological evaluation and intervention results of 708 newborns referred to our reference center between January 2018 and August 2022 were examined retrospectively. Results: Of the 708 infants who participated in our study, 248 failed and 460 passed newborn hearing screening. The rate of having at least one risk factor was 65.14% in those who passed and 64.59% in those who failed the screening test. The first most common risk factor was the presence of hyperbilirubinemia. However, according to the binary logistic regression analysis performed to determine the effect of variables on newborn hearing screening, sibling hearing loss, chronic disease, consanguineous marriage and craniofacial anomaly variables were found to be the factors influencing the result of the test (p<0.05). Six hundred twenty four infants had normal hearing levels, 16 infants lost follow-up, 27 infants were diagnosed with conductive, 2 with mixed, 37 with bilateral sensorineural and 2 with unilateral sensorineural hearing loss due to neuropathy. Thirty-seven infants with bilateral sensorineural hearing loss were referred to hearing aid use and special education. The mean age at audiologic evaluation was 5.81±2.96 months, the mean age at diagnosis of hearing loss was 6.43±3.25 months, and the mean age at initiation of hearing aid use was 7.45±3.25 months. Conclusion: These results once again demonstrated the importance of newborn hearing screening and the role of risk factors in the early diagnosis and intervention of hearing loss.

Amaç: Yenidoğan işitme taramasından (YDİT) kalan ya da taramadan geçmiş, ancak işitme kaybı risk faktörü nedeniyle referans merkezimize sevk edilen bebeklerin işitme taraması sonuçları ile risk faktörleri arasındaki ilişkiyi belirlemek, odyolojik değerlendirme ve müdahale sonuçlarını sunmak amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2018- Ağustos 2022 tarihleri arasında referans merkezimizde sevk edilen 708 yenidoğanın odyolojik değerlendirme ve müdahale sonuçları, retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Çalışmamıza katılan 708 bebekten 248’si YDİT’den kalmış, 460’ı ise YDİT’den geçmiş bebeklerdi. En az bir risk faktörü bulunma oranının; taramadan geçenlerde %65,14, taramadan kalanlarda ise %64,59 olarak birbirine yakın olduğu görülmüştür. İlk sıradaki risk faktörü hiperbilirubinemi varlığıdır. Ancak değişkenlerin YDİT üzerindeki etkisini belirlemek amacıyla yapılan ikili lojistik regresyon analizine göre kardeşte işitme kaybı, kronik hastalık, akraba evliliği ve kraniyofasiyal anomali değişkenleri testin sonucunu etkileyen faktörler olarak bulunmuştur (p<0,05). Altı yüz yirmi dört yenidoğanın işitme seviyesi normal bulunmuş, 16’sı takip randevularına gelmediği için takipten çıkarılmıştır. Geriye kalan bebeklerin 27’si iletim, 2’si mikst, 37’si bilateral sensörinöral ve 2’si nöropati nedeniyle unilateral sensörinöral işitme kaybı tanısı almıştır. Bilateral sensörinöral işitme kayıplı 37 bebek işitme cihaz kullanımına ve özel eğitime yönlendirilmiştir. Odyolojik değerlendirme yaşı ortalaması 5,81±2,96 ay, işitme kaybı tanı yaşı 6,43±3,25 ay, işitme cihazı kullanımına başlama yaşı ise 7,45±3,25 ay olarak bulunmuştur. Sonuç: Bu sonuçlar, işitme kaybının erken tanı ve müdahalesinde YDİT’nin önemini ve risk faktörlerinin rolünü bir kez daha ortaya koymuştur.