Due to the obstruction of the nasolacrimal dııct, epiphora and eye complaints effect the daily life of the patient adversely. For the treatment of the obstruction of the nasolacrimal duet, several techniques are used up to date. Among these- techniques, Toti procedure was the most popular. As the endoscopic nasal techniques are developing, endoscopic transnasal dacryocystorhinostomy (DCR) started to be popular to manage this disorder. In this technique, without any external incision, the nasolacrimal pump mechanism is not interfered and mainly the cosmesis is no more a problem for the patient. As the advantage of endonasal operation, it is possible for the surgeon the check as if he is in the right place or not, during the operation. in this study, we present 40 cases of primary and revision DCR procedures who were operated by Toti procedure before, whom we applied transnazal endoscopic technique and discussed the advantages and disadvantages of this technique.

Lakrimal sistemde direnaj bozukluğu sonucu, sürekli göz sulanması ve medial kantüste şişlik, hastanın günlük yaşantısını olumsuz yönde etkilemektedir. Duktııs lakrimalis tıkanıklığın oluşturduğu semptomları ortadan kaldırmak için çeşitli yöntemler denenmiştir. Bunlar arasında Toti yöntemi, günümüze dek en sık kullanılan yöntem olmuştur. Son yıllarda bu tedavi yöntemlerine eklenen ve oldukça yaygın bir şekilde kullanılmaya başlanan, endoskopik yöntemle direnajın sağlanması söz konusudur. Eksternal yöntemin sahip olduğu; insizyon ve buna bağlı olarak yüzde gelişen skatris, insizyon nedeniyle lakrimal pompa fonksiyonunun bozulması gibi sorunlar içermeyen endoskopik transnazal teknik, burun içinde kontrollü çalışma olanağı da sağlaması nedeniyle eksternal yönteme karşı bir alternatif olarak gündeme gelmektedir. Endoskopik transnazal teknik ve bu tekniği uygulayarak opere ettiğimiz 40 olgu ve takip sonuçları ile bu tekniğin avantaj ve dezavantajları bu maka/ede tartışılmıştır.