Motion sickness is a clinical entity which consists of transient autonomic symptoms and dizziness due to unfamiliar motion pat- terns in an otherwise healthy individual. There does not exist any diagnostic tool which is of high enough sensitivity and specificity for the diagnosis of this disease. In this study, 16 patients, whose motion sickness susceptibility was shown by a questionnaire, and 20 healthy individuals as the control group were compared based on the results of electronystagmography. No significant difference was found in the oculomotor testing (saccadic, optokinetic and smooth pursuit tests), static and dynamic positional testing of both groups (p>0.05). However, caloric testing of the study group revealed values of slow phase of the nystagmic response as follows: 76.1±1°/sec on the right ear and 75.5±8°/sec on the left ear to the stimulus at 30°C; 89.2±5°/sec on the right ear and 91.4±5°/sec on the left ear to the stimulus at 44°C. The values of the control group was 31.4±3°/sec on the right ear, 32.6±3°/sec on the left ear to the stimulus at 30°C; and 41.2±3°/sec on the right ear, 42.3±2°/sec on the left ear to the stimulus at 44°C. When the results of caloric testing of both groups were compared, a significant difference was found (p<0.05). In conclusion, the presence of symmetrical hyperreactive caloric responses in an oto neurologically examined, healthy individual may reveal a motion sickness susceptibility. This clinical entity should be kept in mind in the differential diagnosis of vertigo and dizziness.

Hareket hastalığı (HH), sağlıklı kisilerde, alısık olmadıkları siddette veya sekildeki hareketli ortamlarda geçici olarak olusan başdönmesi veya dengesizlik yakınmalarının eslik ettiği otonomik semptomları içeren klinik bir tablodur. Bu hastalığa yatkınlığı belirlemeye yönelik yeterince sensitif ve spesifik bir tanı metodu yoktur. Bu çalısmada, HH’a yatkınlığı sorgulama ile ortaya konmus olan 16 hastanın elektronistagmografi bulguları, sağlıklı 20 kontrol bireyinden elde edilen bulgularla karsılastırıldı. Okülomotor testler (sakkadik, optokinetik ve oküler izleme testleri), dinamik ve statik pozisyonel testler açısından iki grup arasında anlamlı farklılık saptanmadı (p>0.05). Ancak, çalısma grubunda uygulanan kalorik testte, 30°C uyaranla nistagmik yanıtın yavas fazının maksimum hızının değeri sağda 76.1±1°/sn, solda 75.5±8°/sn; 44°C uyaranla sağda 89.2±5°/sn, solda 91.4±5°/sn olarak saptandı. Kontrol grubunda bu değerler; 30°C uyaran için sağda 31.4±3°/sn, solda 32.6±3°/sn; 44°C uyaran için sağda 41.2±3°/sn, solda 42.3±2°/sn idi. Iki grubun değerlerinin istatistiksel olarak farklı olduğu saptandı (p<0.05). Bu bulgular ısığında; kalorik testte saptanabilen simetrik vestibüler hiperreaktif yanıtların, oto-nörolojik muyane veya diğer yöntemlerle patolojik özellik tasımayan kisilerde saptanması, HH’a yatkınlığın göstergesi olabileceği sonucuna varılabilir. Basdönmesi ve dengesizlik yakınmalarının ayırım tanısında, bu klinik tabloyu da değerlendirmeye almak uygun olacaktır.