Endoskopic sinus surgery is mode new improvements especially in the treatment of recurrent sinusitis which is performed by telescope for oservation of nasal cavities andparanasal sinuses. In this endoscopik procedure; vision is focused by mononoculer telescope so that perspertives may be lost and complications may be ocured for this reason anatomy of lateral nasal wall and anatomic variations must be known. This information is very important for prevention of complications and succession of treatment. This study is perpormed in Akdeniz University Medical school E.N.T. and Head Neck Departmant.) cadaveric materiats are used by 18 sagital sections. 6 male and 3 famale cadaveres are used. In 18 sagital sections we measured angels and distance between anterior nasal spine and anterior part of middle turbinate, middle part of processus uncinatus, bulla ethmoidalis, maxillary ostium, nasolacrimal duct, ground lamella, frontonasal duct,, cribriform.plate, lamina papricea, posterior wall of sphenoidal sinus, sphenoid sinus ostium, oriffice of eustachian tube.

Endoskopik sinüs cerrahisi, burun ve paranazal sinüslerin bir teleskop yardımı ile gözlenerek uygulandığı ve özellikle rekürren sinüzitlerin tedavisine yeni boyutlar getirmiş bir girişimdir. Cerrahın görüntüyü bir monoküler teleskoptan odakladığı bu endoskopik girişim, perspektiflerin kaybına ve komplikasyonların gelişmesine yol açabilmektedir. Bu nedenle lateral nasal duvar anatomisi ve anatomik varyasyonları hakkında bilgi sahibi olmak, tedavinin etkinliğinde ve komplikasyonların önlenmesinde son derece önemlidir. Fonksiyonel endoskopik sinüs cerrahisi uygulayan cerrahlar tarafından, para-nazal sinüslerin endoskopik anatomisinin ayrıntılı olarak bilinmesini gerektirmektedir. Endoskopik sinüs cerrahisinin başarısı ve komplikasyonların önlenmesi özellikle iyi bir anatomi çalışmasına bağlıdır. Bu çalışma 1996 yılında Akdeniz Üniversitesi Tıp Fakültesi K.B.B. ve Baş Boyun cerrahisi Anabilim dalında yapılmıştır. Çalışmanın materyalini 9 kadavranın 18 sagittal kesiti oluşturmuştur. Çalışmamızda kullanılan kadavraların 6\'sı erkek, 3 \' ü kadındır. Yapılan çalışmalar sonucunda, 18 sagittal kesitte Spina nasalis anteriorun. Orta konkanın ön kısmı, Uncinat Prosesin ortası, Ethmoidal Bulla, Maksiller sinüs ostiumu, Nasolakrimal kanal, Ground Lamella, Frontonasal Kanal, Cribriform Plate, Lamına Paprisea, Sfenoid sinüs ostiumu, Posterior Sfenoid duvar ve Ustaki tüpü orifisi ile olan uzaklıktan ve yaptıkları açılar ölçülmüştür.