The aim of the present study was to investigate the speech understanding difficulty in background noise despite normal hearing thresholds by using a battery of behavioral audiological tests and compare the results with normal hearing subjects who do not have such complaints. A total of 41 normal hearing individuals ranging in age 20 to 47 years were tested in two groups. Group I:Control Group: Consisted of 20 normal hearing subjects without a complaint of speech understanding difficulty in background noise. Group II: Problem Group: Consisted of 21 subjects with speech understanding difficulty in background noise. All subjects were administered pure tone and high frequency hearing thresholds, speech discrimination, speech in noise, masking level difference tests as well as immitancemetric evaluation including middle ear pressure and reflex measurements. ANOVA test was performed to compare two groups of subjects for above-mentioned audiological tests. No significant differences were found between groups on these tests except pure tone thresholds and pure tone speech averages. The interpretation of these results was focused on possible hair cell damage. Therefore, a follow up study was carried out three years after the original study to test this assumption. A total of 16 subjects (eight subjects in each group) were reached and their pure tone hearing thresholds were retested. A paired Samples t- test results revealed significant differences in pure tone hearing thresholds between two testing times for both groups. The results were discussed both from the outer and the inner hair cell damage point of view.

Normal isitme esik değerlerine rağmen ard alan gürültüsünde konusmaları anlama sikayetinin isitme sisteminin hangi bölümünden kaynaklandığının bir dizi davranış testleri kullanarak arastırıldığı bu çalısmada 20-47 yas arasında normal isitmesi olan 41 kisi iki grupta test edilmistir. Kontrol Grup, normal isitmesi olan ve gürültüde konusmaları anlama sikayeti olmayan 20 kisi, Problem Grup ise normal isitme esik değerlerine rağmen ard alan gürültüsünde konusmaları anlama yakınması olan 21 kişiden olusmustur. Deneklere davranıs testlerinden saf ses ve yüksek frekans esik, maskeleme düzeyi farkı, ve gürültüde konusmayı ayırdetme testleri ile orta kulak basıncı ve akustik stapes kas refleksi testlerini içeren immitansmetrik değerlendirmeler yapılmıstır. Varyans analizi kullanılarak yapılan analizlerde iki grup arasında saf ses esik testlerinde ve saf ses ortalaması değerlerinde her iki kulak için anlamlı farklılıklar bulunmustur. Ilk çalısmadan üç yıl sonra, ard alan gürültüsünde konusmayı anlama probleminin olası bir tüy hücresi harabiyetinden kaynaklanıp kaynaklanmadığının arastırılması için takip çalısması yapılmıstır. Takip çalısmasında ilk çalısmaya katılan her iki gruptan sekizer kisiye ulasılmıs ve bu kisilerin saf ses esik testleri tekrarlanmıstır. Eslestirilmis –örneklem t-test kullanılarak yapılan analizlerde her iki grupta da birinci ve ikinci uygulama zamanları arasında anlamlı farklar bulunmustur. Elde edilen bu sonuçlar olası bir dıs ve iç tüy hücresi harabiyeti yönünden tartısılmıstır.