Superior semicircular canal dehiscence syndrome is a recently defined peripheral audiovestibular pathology. This syndrome is caused by weakening or complete absence of the bone structure overlying the superior semicircular canal. Symptoms of this syndrome may be vestibular and/or audiological. As a result of the dehiscence of the superior semicircular canal, a third window effect is thought to play a role and causes increased sensitivity to sound and pressure. Most common clinical presentations are sound or pressure induce vertigo (Tullio’s phenomenon, Hennebert sign), and torsional nystagmus. Audiological evaluation and thin-sliced computed tomography are the tools for diagnosis. Treatment is nessesary in symptomatic patients. Preferred treatment strategy is capping, which refers to closure of the opening in the superior canal.

Superior semisirküler kanal dehissansı, son zamanlarda tanımlanmış olan periferal odyovestibüler bir patolojidir. Superior semisirküler kanalın tepe kısmındaki kemik çatının yokluğu ile karakterizedir. Semisirküler kanal dehissansında semptomlar vestibüler ve/veya odyolojik olabilir. Superior semisirküler kanal dehissansı, üçüncü pencere rolü oynayarak ses ve basınca hassasiyet oluşturur. En sık olarak, basınç veya ses ile indüklenmiş vertigo (Tullio fenomeni, Hennebert belirtisi) ve torsiyonel nistagmus görülür. Tanı konulmasında odyolojik tetkikler ve ince kesit bilgisayarlı tomografiden yararlanılır. Tedavi, semptomatik olgularda açıklığın kapatılmasıdır.