Objective: The medical records of 72 patients who underwent nasal septal perforation repair in our clinic rewieved retrospectively. In this study we aimed to present our clinical experience in nasal septal perforation repair. Material and Methods: We retrospectively rewieved the medical records of 72 patients who underwent nasal septal perforation repairment from January 2000 through June 2012. Patients’ age, gender, the size of nasal septal perforation, the etiology of perforation, the applied surgical technique, the outcome of surgical treatment, and follow-up periods were evaluated. In perforation repair open rhinoplasty with double pedicled mucoperichondrial sliding flap technique was used. Results: The patients’ complaints according to the order of frequency in first examination were 76% crusting in the nose, 32% epistaxis, and 30% nasal obstruction. The first etiologic factor was previous septal surgery (72%) and the second one was trauma (15%). The perforation size was between 0.5 and 2 cm in most of patients (49%). The perforation closure success was 100% in small sized perforation, 91% middle sized perforation, 61% in large sized perforation and overall perforation closure rate was 88% for all patients. The mean follow up period was 5.4 years (1-12 years). In five of eight patients, the complete perforation closure was not succeded, perforation size was bigger than 2 cm. Conclusion: In nasal septal perforation repairment open rhinoplasty with double pedicled mucoperichondrial sliding flap technique is one of the first preferred surgical technique, because of good visualization and high rate of perforation closure.

Amaç: Kliniğimizde nazal septal perforasyon onarımı yaptığımız 72 hastanın kayıtları retrospektif olarak gözden geçirilerek, nazal septal perforasyon onarımındaki klinik deneyimlerimizi sunmayı amaçladık. Gereç ve Yöntemler: Ocak 2000 ve Haziran 2012 tarihleri arasında nazal septal perforasyon onarımı yaptığımız 72 hastanın retrospektif olarak dosyaları gözden geçirildi. Hastaların yaşı, cinsiyeti, nazal septal perforasyonun büyüklüğü, perforasyonun etyolojisi, uygulanan cerrahi teknik, cerrahi tedavi sonucu ve takip süreleri değerlendirildi. Perforasyon onarımında, açık teknik rinoplasti ile çift pediküllü mukoperikondrial kaydırma flep tekniği kullanıldı. Bulgular: Hastaların kliniğimize başvuru şikayeti sıklık sırasına göre %76 ile burunda kabuklanma, %32 ile burun kanaması ve %30 ile burun tıkanıklığı idi. Etyolojide ilk sırada geçirilmiş septal cerrahi öyküsü (%72) ve ikinci sırada travma (%15) mevcuttu. Hastaların büyük çoğunluğunda (%49) perforasyon boyutu 0.5 ile 2 cm arasındaydı. Perforasyonun başarılı bir şekilde kapanma oranı küçük çaplı perforasyonlarda % 100, orta çaplı perforasyonlarda % 91, büyük çaplı perforasyonlarda da % 61 ve tüm hastaların peforasyon kapanma oranı ise % 88 idi. Hastaların ortalama takip süresi 5.4 yıldı (1-12 yıl). Perforasyonu tamamen kapanmayan sekiz hastanın beşinde perforasyon boyutu 2 cm’den daha büyük idi. Sonuç: Açık teknik rinoplasti ve çift pediküllü lokal mukoperikondrial flepler ile yapılan nazal septal perforasyon onarımında bu tekniğin, iyi görüş sağlaması ve perforasyon kapanma oranının yüksek nedeniyle ilk tercih edilen cerrahi tekniklerden biridir.