Objective: To evaluate the audiological configuration, begining time of the treatment, treatment applied, treatment success and gain distribution according to frequencies of patients with sudden hearing loss (SHL). Material and Methods: This study included 56 patients with SHL. Age, gender, time between the onset of hearing loss and admission to the hospital, audiogram types at first admission, degrees of hearing loss, and frequencies of best-worst response to treatment were evaluated in patients who had their 6th month follow-up and audiograms after discharge. Results: The most common configuration at the first presentation was flat type in 25 (44.6%) patients, and the least common configuration was total type in 8 (14.3%) patients. While moderate or complete recovery was observed in 35 (62.5%) of the patients in the control audiogram results at the 6th month, no improvement was found in 21 (37.5%). When hearing gains were evaluated, a significant increase was found at 250, 500, 1,000 and 2,000 Hz. Hearing gain at high frequencies (4,000 and 8,000 Hz) was not statistically significant. Conclusion: According to the audiogram configuration, after steroid treatment in patients with SHL, the best gain was in the ascending type, and the least gain was in the descending type. In terms of hearing gain, there was no effect on the prognosis of the treatment initiation time. Studies examining long-term results may contribute to the determination of prognostic factors.

Amaç: Bu çalışmanın amacı, ani işitme kaybı (AİK) olan hastaların odyolojik konfigürasyonu, tedaviye başlama süresi, uygulanan tedavi, tedavi başarısı ve frekanslara göre kazanç dağılımının değerlendirmektir. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya AİK tanılı 56 hasta dâhil edildi. Taburcu olduktan sonra 6. ay kontrolleri ve odyogramları bulunan hastaların, yaş, cinsiyet, işitme kaybının başlangıcı ile hastaneye başvuru arasında geçen süre, ilk başvurudaki odyogram tipleri, işitme kaybı dereceleri ve tedaviye en iyi-en kötü yanıt veren frekanslar değerlendirildi. Bulgular: İlk başvuruda en sık görülen konfigürasyon 25 (%44,6) hastada düz tip, en az görülen konfigürasyon 8 (%14,3) hastada total tip bulundu. Hastaların 6. aydaki kontrol odyogram sonuçlarında 35’inde (%62,5) orta ya da tam iyileşme gözlenirken, 21’inde (%37,5) iyileşme saptanmadı. İşitme kazançları değerlendirildiğinde 250, 500, 1.000 ve 2.000 Hz’te anlamlı derecede artış tespit edildi. Yüksek frekanslarda (4.000 ve 8.000 Hz) işitme kazancı olmasına rağmen istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Sonuç: AİK’li hastalarda steroid tedavisi sonrası odyogram konfigürasyonuna göre en iyi kazanç çıkan tipte, en az kazanç ise inen tipte olmuştur. İşitme kazancı yönünden, tedaviye başlama süresinin prognoz üzerine etkisi bulunmadı. Uzun dönem sonuçlarının incelendiği çalışmalar prognostik faktörlerin belirlenmesine katkı sağlayabilir.