The most frequent cause of the upper airway obstruction is the chronic adenotonsillar hypertrophy in children whose other systems are healthy. Adenotonsillectomy is the most common therapeutic procedure in the treatment of this obstruction. 52 children with chronic hypertrophyic adenotonsillitis who were admitted to our clinic with the complaints of recurrent tonsillitis and snoring were included in this study. The amount of the preoperative upper airway obstruction and growth-development results in patients group were compared with the control group. Snoring was grouped according to primary snoring classification and it was severe in twenty one patients (40.38%), moderate in twenty-three patients (44.24%), mild in eight patients (15.38%). Apnea was observed moderate in sixteen patients (30.77%), mild in thirty-one patients (59.61%) with oxymetric and clinical findings. It was learned that seventeen patients (32.7%) had sleep disturbance and twenty patients (38.5%) had enuresis. The groups of the patient and control were investigated in three separate groups according to age (Group 1: 3-5, Group 2: 6-8, Group 3: 9-12). It was concluded that chronic adenotosillary hypertrophy especially leading to upper airway obstruction and sleep disturbance during sleep causes negative effect statistically on height and weight development only in Group 1. (p<0.005).

Diğer sistemleri sağlıklı olan çocuklarda üst hava yolu obstrüksiyonunun en sık nedeni kronik hipertrofik adenotonsillerdir. Bu obstrüksiyonu düzeltmek amacıyla en yaygın olarak kullanılan tedavi yöntemi adenotonsillektomidir. Kliniğimize tekrarlayan tonsillit ve horlama yakınmaları ile başvurup operasyonu yapılan 52 hipertrofik adenotonsillitli çocuk çalışma grubuna alındı. Bütün hastaların preoperatif üst hava yolu obstrüksiyon miktarı, büyüme-gelişme sonuçları kontrol grubu ile karşılaştırıldı. Horlama primer horlama sınıflandırmasına göre gruplara ayrıldı ve yirmi bir hastada (%40.38) şiddetli, yirmi üç hastada (%44.24) orta, sekiz hastada (%15.38) hafifti. Oksimetrik ve klinik bulgularla apnenin on altı hastada <%30.77) orta, otuz bir (%59.61) hafif olduğu gözlendi. On yedi hastada (%32.7) uyku bozukluğu ve yirmi hastada (%38.5) enürezis olduğu öğrenildi. Hasta ve kontrol grupları yaşa göre üç ayrı grup içinde (Grup 1: 3-5 yaş, Grup 2: 6-8 yaş, Grup 3: 9-12 yaş) incelendi. İstatistiksel olarak sadece Grup 1 de hasta çocukların boy oranlarının kontrol grubuna göre anlamlı derecede düşük olduğu saptandı (p<0.005). Özellikle uyku sırasında solunum yolu obstrüksiyonu ve uyku bozukluğuna neden olan kronik hipertrofik adenotonsilin boy gelişimini Grup 1\'de olumsuz yönde etkilendiği sonucuna varıldı.