Objective: The treatment of peritonsillar abscess (PTA) should cover the antibiotics against both streptococcus species and anaerobes, following the drainage of the abscess. The aim of this study is to have a contribution on the antibiotic choice by evaluating the cost effectiveness of the PTA treatment at a university hospital setting in our country. Material and Methods: Charts of patients being hospitalized for peritonsillar abscess/cellulitis between February 1995 and January 2008 were reviewed. Data were collected on patient’s age, gender, initial diagnostic and therapeutic interventions and the choice of antibiotics. The patients that presented pus in their peritonsillar space were evaluated as PTA, as the other were peritonsillar cellulitis. The cost of the treatment was calculated on the basis of 2008-Budget Practicing Order and the pharmacy price in our hospital. Fifty eight patients were diagnosed as peritonsillar abscess/cellulitis. Eighteen patients diagnosed as peritonsillar cellulitis and one patient whose chart could not be reached were excluded from the study. There were 21 men (53.8 %) and 18 women (46.1%) and the mean age of the group were 32.07 ± 12.57 years (16-61). Results: Cost analysis was evaluated for 4 treatment groups that were defined by the antibiotic regimen; penicillin + ornidazole, ceftriaxone + ornidazole, penicillin + metronidazole and clindamycin respectively. Five different antibiotic regimens that were given individually to 5 patients were not l included in the cost analysis. In each group there were 15, 5, 4 and 10 patients respectively and 5 patients received individual antibiotics. In Clindamycin group shortest hospital stay and lowest total and daily costs were established in comparison of the four groups. Conclusion: In our study, the cost of the antibiotic didn’t seem to be a factor for cost analysis but the accompanying expenses should be taken into consideration. Clindamycin is the most effective anitibiotic for the treatment of PTA as it had the lowest treatment cost and the shortest hospital stay.

Amaç: Peritonsiller apse (PTA) tedavisi temel olarak apsenin drenajı ve izleyen dönemde streptokok suşlarına ve anaerobiklere etkili antibiyoterapidir. Ülkemiz şartlarında bir üniversite hastanesinde PTA tedavisi “fayda /eder” hesaplamaları yapılarak, uygun antibiyotik seçimine katkıda bulunmak amaçlandı. Yöntem ve Gereçler: Kliniğimizde retrospektif olarak Şubat 1995 ve Ocak 2008 tarihleri arasında peritonsiller enfeksiyon tanısıyla yatırılarak tedavi edilen hastalar, yaş, cinsiyet, uygulanan girişimler, uygulanan antibiyotik tedavisi ve uygulama giderleri açısından incelendi. Peritonsiller alandan iğne ponksiyon veya insizyon drenaj sonrasında pürülan materyal elde edilen veya spontan pürülan drenaj gösteren olgular PTA olarak değerlendirildi. Tedavi maliyetinin hesaplanmasında 2008 yılı Bütçe Uygulama Talimatı ve hastanemiz eczane ilaç fiyatları dikkate alındı. Toplam 58 hasta dosyası peritonsiller enfeksiyon tanısı alarak incelendi. Onsekiz hasta peritonsiller selülit tanısı aldığı ve 1 hasta da kayıtlarına ulaşılamadığı için çalışma dışı bırakıldı. Hastaların 21’i erkek (%53.8) 18’i kadın (%46.1), ortalama yaş 32.07 ± 12.57 (16-61) olarak saptandı. Bulgular: Tedavi gideri hesaplanan 4 grupta uygulanan antibiyotikler, kristalize penisilin + ornidazol ampul, seftriakson + ornidazol, kristalize penisilin + metronidazol ampul ve klindamisin olarak saptandı. Dört ana gruba dahil edilemeyen ve her bir hastada bireysel antibiyotik uygulanan 5 hasta diğer grubu altında toplandı. Bu 5 tedavi grubunda sırasıyla, 15, 5, 4,10 ve 5 hasta yer almaktaydı. En kısa yatış süresi ve en düşük tedavi gideri klindamisin tedavi grubunda saptandı. Sonuç: Çalışmamızda PTA tedavisinde seçilecek antibiyotiğin birim ederinin tek başına tedavi giderini belirleyici olmadığı saptandı. Klindamisin kısa yatış süresi ve en düşük günlük tedavi gideri nedeniyle en etkin tedavi olduğu belirlendi.