Objective: Among young students, listening to high-intensity music with personal listening devices is becoming widespread, and exposure to high-intensity sounds can cause temporary or permanent hearing loss. The aim of the study was to evaluate high-frequency thresholds with respect to recreational noise exposure of university students and to determine the auditory impact level assessed by participants themselves. Material and Methods: In this study, 94 university students aged between 18-25 were included. The students were asked to answer the questions prepared by the researchers as to recreation noise exposure and auditory engagament level. Students were divided into 3 groups according to their exposure to recreational noise. Immitansmetric evaluation was performed for all students. Pure tone assessment of air and bone conduction hearing thresholds in the range of 125-8,000 Hz and high frequency hearing thresholds in the range of 9,000-18,000 Hz were measured. Results: There was a significant difference between the groups in terms of auditory impact score. The group with exposure to recreational noise for more than 1 hour a day was found to be the highest auditory impact. There was a significant difference between the students who were exposed more than 1 hour a day and the students who were not exposed in terms of auditory impact score (p<0.05). There was no significant difference between the groups in terms of high-frequency hearing thresholds (p>0.05). Conclusion: It was found that exposure to recreational noise in university students did not affect high-frequency hearing thresholds, but the individual's selfassessed auditory impact level.

Amaç: Genç öğrenciler arasında, kişisel dinleme cihazlarıyla yüksek şiddette müzik dinleme yaygınlaşmakta ve yüksek şiddette sese maruz kalmak geçici veya kalıcı işitme kaybına neden olabilmektedir. Bu çalışmada, üniversite öğrencilerinin rekreasyonel gürültüye maruziyet durumlarına göre yüksek frekans işitme eşiklerini değerlendirmek ve bireylerin kendi değerlendirdiği işitsel etkilenme düzeylerini belirlemek amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya 18-25 yaş aralığında 94 üniversite öğrencisi dâhil edildi. Öğrencilerden, rekreasyonel gürültüye maruziyet ve işitsel etkilenme düzeyinin değerlendirilmesine yönelik tarafımızdan hazırlanan soruların yanıtlanması istendi. Öğrenciler rekreasyonel gürültüye maruziyet durumuna göre 3 gruba ayrıldı. Tüm öğrencilere immitansmetrik değerlendirme yapıldı ve 125-8.000 Hz aralığında saf ses hava ve kemik yolu işitme eşikleri ile 9.000- 18.000 Hz aralığında yüksek frekans işitme eşikleri belirlendi. Bulgular: Gruplar arasında işitsel etkilenme puanı açısından anlamlı fark elde edildi. Günde 1 saatten fazla rekreasyonel gürültüye maruziyeti olan grupta işitsel etkilenmenin en fazla olduğu saptandı. Günde 1 saatten fazla maruziyeti olan öğrencilerle maruziyeti olmayan öğrenciler arasında işitsel etkilenme puanı açısından anlamlı fark saptandı (p<0,05). Gruplar arasında yüksek frekans işitme eşikleri açısından anlamlı fark saptanmadı (p>0,05). Sonuç: Üniversite öğrencilerinde rekreasyonel gürültüye maruziyetin yüksek frekans işitme eşiklerini etkilemediği, bireyin kendi değerlendirdiği işitsel etkilenme düzeyini etkilediği saptandı.