Objective: Granular cell tumors (GCTs) are rare, usually benign soft tissue tumors seen in various localizations, most commonly detected in the head and neck region. Although there are large case series in the literature on GCT, case series specific to the head and neck region are limited. In our study, we aimed to evaluate our cases diagnosed as GCT in head-neck localization, together with their clinical and pathological findings and to emphasize that GCTs should be included in the differential diagnosis of head and neck tumors. Material and Methods: The cases who were diagnosed with GCT in head-neck localization in Uludağ University Faculty of Medicine, Department of Pathology between 2007-2019 were discussed. Ten of 32 cases diagnosed as GCT were localized in the head and neck region. The data of the cases were analyzed by scanning the patient files, pathology reports and the Hematoxylin & Eosin stained preparations were removed from the pathology archive. S-100, CD68, Ki67 immunohistochemical stains and Periodic Acid Shift (PAS) stain were applied to all cases. Results: GCT, seen in various localizations, but; they are the most common tumors detected in the head and neck region. The mean age of the 10 cases we detected in the head and neck region was 34.2, and most of them were female (70%). Symptoms varied according to localization. The macroscopic and microscopic properties of the excision materials of the cases were evaluated. The mean tumor diameter was 2.44 cm. While morphologically benign features were observed in 9 cases, malignancy criteria were observed in 1 case. Mitotic activity was in the range of 0-3 in all cases and the mean was 0.2. S-100 (100%) positivity was detected in 10 and CD68 positivity was detected in 6 (60%) cases. The Ki67 proliferative index was found to be the highest 15% and the lowest 0.1%, with an average of 3.31%. PAS was positive in 8 (80%) cases. The follow-up period of our cases was 3-14 years. While no recurrence was observed in 9 cases diagnosed with benign GCT, 1 case diagnosed with malignant GCT relapsed 5 months after the diagnosis. Conclusion: GCTs are tumors that should be kept in mind in the differential diagnosis of the head and neck region, and it is important to support them with morphological and IHC markers and to determine the malignancy potential. In our study, attention was drawn to this entity, where case series are rare, and the experiences of our center were shared.

Amaç: Granüler hücreli tümörler (GHT); çeşitli lokalizasyonlarda görülen, en sık baş-boyun bölgesinde tespit edilen, nadir, genellikle benign yumuşak doku tümörleridir. GHT ile ilgili literatürde geniş olgu serileri bulunmakla birlikte, baş-boyun bölgesine spesifik olgu serileri sınırlıdır. Çalışmamızda, merkezimizde baş-boyun lokalizasyonunda GHT tanısı almış olgularımızın klinik ve patolojik bulguları ile birlikte değerlendirilmesi ve baş-boyun bölgesi tümörlerinde GHT’lerin de ayırıcı tanı içerisinde yer alması gerektiğinin vurgulanması amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: 2007- 2019 yılları arasında, Uludağ Üniversitesi Tıp Fakültesi Patoloji Ana Bilim Dalında, baş-boyun lokalizasyonunda GHT tanısı almış olgularımız ele alındı. Tüm lokalizasyonlarda GHT tanısı alan 32 vakanın 10’u baş-boyun bölgesinde lokalize idi. Olgulara ait veriler hasta dosyaları ve patoloji raporları taranarak, Hematoksilen & Eozin boyalı preparatlar patoloji arşivinden çıkarılarak yeniden değerlendirildi. Tüm olgulara S-100, CD68, Ki67 immünohistokimyasal boyalar ve Periyodik Asit Shifft (PAS) boyası uygulandı. Bulgular: GHT’ler çeşitli lokalizasyonlarda görülen, ancak en sık baş-boyun bölgesinde tespit edilen tümörlerdir. Baş-boyun bölgesinde saptadığımız 10 olgunun yaş ortalaması 34,2 olup, çoğunluğu (%70) kadındı. Semptomlar lokalizasyona göre değişiklik göstermekte idi. Olguların eksizyon materyallerinin makroskobik ve mikroskobik özellikleri değerlendirildi. Ortalama tümör çapı 2,44 cm idi. Dokuz olguda morfolojik olarak benign özellikler izlenirken, 1 olguda malignite kriterleri gözlendi. Tüm olgularda mitotik aktivite 0-3 aralığında olup, ortalama 0,2 idi. On olguda S- 100 (%100) ve 6 (%60) vakada CD68 pozitifliği tespit edildi. Ki67 proliferatif indeksi en yüksek %15, en düşük %0,1 olup, ortalama %3,31 olarak saptandı. PAS, vakaların 8’inde (%80) pozitif izlendi. Olgularımızın klinik takip süresi 3-14 yıl idi. Benign GHT tanısı alan 9 olguda nüks gözlenmezken, malign GHT tanısı alan 1 olgu tanı aldıktan 5 ay sonra nüks etti. Sonuç: GHT’ler, baş-boyun bölgesinde ayırıcı tanıda akılda tutulması gereken tümörler olup, morfolojik ve İHK belirteçler ile desteklenmesi ve malignite potansiyelinin belirlenmesi önemlidir. Çalışmamızda olgu serilerinin nadir olduğu bu antiteye dikkat çekilmiş olup, merkezimizin deneyimleri paylaşılmıştır.