The aim of the present study, was to investigate the radiological, microbiological and morphological sequences of the experimental rabbit sinusitis. Seven of total 15 New Zealand rabbits served as controls (Group A). Occlusion of unilateral maxillary sinus ostia by bone wax were performend to induce sinusitis on 8 rabbits (Group B). Contralateral maxillary sinuses constituted the experimental controls (Group C). Microbiological examinations on the 8th week revealed 3 cultures positive for Streptecoccus pneumoniae and anaerobic growth in 3 sııbjects in Group B. Cultures were positive for Streptecoccus neumoniae and anareorobic bacteriae in one subject in Group C. On radiological examination eight subjects demonstrated opacifications on maxillary sinuses in Group B (%100). After 8 weeks rabbits were killed painlessly and maxillary sinuses were investigated both macroscopically and microscopically. In Group B superficial epithelium revealed inflammatory reaction in 8 subjects, epithelial desquamation was observed in 2 subjects. Cilia loss was seen in 8 subjects. Four subjects revealed Alcian Blue (AB) positive goblet cells, 5 subjects showed Periodic-Acid-Schiff (PAS) positive secretory cells, 4 subjects demonstrated subepithelial glandutar atrophy and fibrosis, 8 subjects revealed increased osteoblastic activity. We concluded that occlusion of unilateral maxillary sinus ostiae with bone wax induce successful experimental sinusitis in rabbits. Computerized tomography did not provide detailed information regarding the status of experimental sinusitis.

Bu çalışmada tavşanlarda geliştirilen sinüzit modelinde morfolojik, mikrobiyolojik ve radyolojik değişikliklerin incelenmesi amaçlanmıştır. Onbeş yeni Zelanda tavşanından, herhangi bir işlem yapılmayan 7\'si kontrol grubunu oluşturmuştur (Grup A). Çalışma grubunda (Grup B, n = 8) tek taraflı maksiller sinüs ostiıımları kemik mumu ile tıkanmış ve karşı taraf maksiller sinüsleri deneysel kontrol grubunu (Grup C, n = 8) oluşturmuştur. Mikrobiyolojik ve radyolojik inceleme preoperatif ve postoperatif 8. haftada yapılmıştır. Grup B\'de 3 denekte Streptococcus pneumoniae, 3 denekte anaerop. Grup C\'de I denekte Strepıecoccus pneumoniae ve anaerop üreme olmuştur. Bilgisayarlı tomografide (BT) Grup B\'de 8 denekte, Grup C\'de 1 denekte maksiller sinüslerde opasifikasyon saptanmıştır. Sekizinci hafta sonunda tavşanlar dekapite edilerek maksiller sinüsler makroskopik ve mikroskopik olarak incelenmiştir. Grup B\'de 8 denekte yüzey epitelinde enflamatuar reaksiyon, 2 denekte epitelde deskuamasyon, 8 denekte silya kaybı, 4 denekte alsiyan mavisi (AB) pozitif goblet hücreleri, 5 denekte Periodic-Acid-Schiff(PAS) pozitif sekretuar hücreler, 4 denekte subepitelyal glandlarda atrofi, 4 denekte subepitelyal fıbrozis, 8 denekte osteoblastik aktivite artışı izlendi. Sonuç olarak tavşanda maksiller sinüs ostiumunu kemik mumu ile oblitere ederek geliştirilen deneysel sinüzit modelinin histopatolojik, mikrobiyolojik ve radyolojik incelemeler sonunda başarılı olduğu; ancak radyolojik olarak sinüzitin değerlendirilmesinde mevcut BT incelemenin çok detaylı bilgi sağlamadığı düşünülmektedir.