Amaç: Bu çalışmanın amacı, ani işitme kaybı (AİK) tedavisinde bir antioksidan olan selenyumun etkinliğini araştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: Çalışmaya dâhil edilme kriterlerini sağlayan 18-65 yaş aralığında, AİK nedeni ile sistemik steroid ya da sistemik steroid ile birlikte selenyum kullanılarak tedavi edilen hastalar dâhil edildi. Hastalar aldıkları tedaviye göre iki gruba ayrıldı. Grup 1’e sistemik steroid tedavisi kullanan hastalar, Grup 2’ye ise sistemik steroid ile birlikte selenyum tedavisi kullanan hastalar dâhil edildi. İki grup tedavi etkinliği açısından işitme kazancı, işitme geri dönüş yüzdesi ve Furuhashi kriterleri kullanılarak karşılaştırıldı. Bulgular: Grup 1, 40 hastadan; Grup 2 ise 32 hastadan oluşmaktaydı. İki grup odyolojik ve demografik veriler ile prognostik faktörler açısından homojendi. Gruplar, tedaviden gördükleri yarar açısından işitme kazançları, işitme geri dönüş yüzdeleri ve Furuhashi kriterleri kullanılarak karşılaştırıldığında, iki grup arasında her üç parametrede de istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. (sırasıyla p=0,355; p= 0,154; p=0,754). Sonuç: AİK tedavisinde, steroide eklenen selenyum, iyileşme açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark ortaya koymamıştır. Bir antioksidan olduğu için AİK’de teorik olarak faydalı olabileceği düşünülen, ancak tedavideki yeri hakkında yeterli kanıt olmayan selenyumun, olası ilaç yan etkilerinden ve polifarmasiden kaçınmak amacıyla AİK tedavisinde kullanımının gerekli olmadığını düşünmekteyiz.

Objective: To investigate the effectiveness of selenium, an antioxidant, in the treatment of idiopathic sudden sensorineural hearing loss (ISSNHL). Material and Methods: Patients between the ages of 18-65 who met the inclusion criteria and were treated with systemic steroid or systemic steroid with selenium due to ISSNHL were included in the study. The patients were divided into two groups according to the treatment. Patients using systemic steroid therapy were included in Group 1, and selenium added to systemic steroid therapy were included in Group 2. The two groups were compared using hearing gain, recovery rate and Furuhashi criteria to evaluate treatment efficiency. Results: Group 1 consisted of 40 patients and Group 2 consisted of 32 patients. The two groups were homogeneous according to audiological and demographic data and prognostic factors. When the two groups were compared in terms of the benefit they received from the treatment by using hearing gains, recovery rate and Furuhashi criteria, no statistically significant difference was found between the two groups in all three parameters. (p=0.355, p=0.154, p=0.754 respectively). Conclusion: Selenium added to steroid did not reveal a statistically significant difference in terms of improvement in ISSNHL treatment. Therefore, we think that selenium, which is thought to be theoretically beneficial in ISSNHL because it is an antioxidant, but lacks sufficient evidence about its role in treatment, is not necessary in the treatment of ISSNHL in order to avoid possible drug side effects and polypharmacy.