Objective: Increasing the nasolabial angle with nasal tip rotation in tip surgery in rhinoplasty may cause the lower 1/3 of the face to look longer. In particular, it can be perceived as an increase in upper lip length. The aim of this study is to compare the effects of two types of surgical techniques, that enhance tip rotation, on nasolabial angle; upper lip projection and upper lip length. Material and Methods: Preoperative, early postoperative and late postoperative photographs of 78 patients who underwent rhinoplasty with application of tongue-in-groove or columellar strut maneuvers were examined. The outcome measures were determined as postoperative nasolabial angle, upper lip projection angle and upper lip length, which were calculated in the computer program. Results: Columellar strut was applied in 46 patients (59%), tongue in groove was applied in 32 patients (41%). Nasolabial angle increased significantly in both groups (p=0.01). In the both group, the upper lip length increased significantly (p=0.01). The Z angle was found to be decreased in both columellar strut and tongue-in-groove groups, inversely proportional to the projection (3 and 4.8 degrees, respectively). Conclusion: Both columellar strut and tongue in groove maneuvers are effective in increasing the rotation. With these techniques applied in tip surgery, the length and projection of the upper lip increases. It was found that, for each one degree increment in nasolabial angle, the length of the upper lip increased by 0.03 mm using the columellar strut technique and 0.04 mm using the tongue-in-groove technique.

Amaç: Rinoplastide tip cerrahisinde nazal tip rotasyonuyla nazolabial açının artırılması, yüz alt 1/3 bölümünün uzunluğunun artmış olarak görünmesine sebep olabilmektedir. Özellikle de üst dudak uzunluğunda bir artış olarak algılanabilmektedir. Çalışmanın amacı, tip rotasyonunu artıran 2 tip cerrahisi tekniğinin nazolabial açıya, üst dudak projeksiyonuna ve üst dudak uzunluğuna etkisini karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntemler: “Tongue-in-groove” ya da kolumellar strut uygulanmış olan 78 hastanın preoperatif, erken postoperatif ve geç postoperatif fotoğrafları incelenerek nazolabial açı, üst dudak projeksiyon açısı ve üst dudak uzunluğu olmak üzere 3 parametre bilgisayar programında hesaplanmıştır. Bulgular: Kolumellar strut uygulanan hasta sayısı 46 (%59), “tongue-in-groove” uygulanan hasta sayısı ise 32 (%41) idi. Nazolabial açı her 2 grupta da anlamlı derecede artış göstermiştir (p=0,01). Her 2 grupta üst dudak uzunluğunu anlamlı olarak artırmıştır (p=0,01). Üst dudak projeksiyonuyla ilişkili açı olan Z açısı, projeksiyonla ters orantılı olarak kolumellar strut grubunda da “tonguein- groove” grubunda da sırasıyla 3 ve 4,8 derece azalmış olarak saptanmıştır. Sonuç: Hem kolumellar strut hem de “tongue-in-groove” tip rotasyonunu artırmak için etkili manevralardır. Rinoplastide, tip cerrahisinde uygulanan bu tekniklerle üst dudak uzunluğu ve projeksiyonu artmaktadır. Nazolabial açının her bir derecelik artışında, üst dudak uzunluğunun, kolumellar strut tekniğinde 0,03 mm, “tongue-in-groove” tekniğinde 0,04 mm arttığı saptanmıştır.